Waarheen voert de reis? Naar Drenthe! Assen om precies te zijn. In stijl dankzij het spoordeel van de NS
Het eerste stuk met de stoptrein. Grappig als je dan de sneltrein ziet waarmee je 10 minuten later zult vertrekken. Het bericht dat ik uitstuurde naar Leny was dan ook “In die trein zit ik”.
Of je nu 6, 10 of 16 kilometer loopt, dat maakt niet uit! Als je meeloopt bij Pink Walk is iedere loper belangrijk.
We zijn in Westerbork. De erehaag voor als we terugkomen staat klaar. De roze loper is uitgerold. We gaan dit doen!
Elk jaar kan je je Hartewens kwijt! Dit was om half 10 ’s ochtends. Bij de finish ’s middags hing het raster helemaal vol.
4 oktober, herfst. En dat is te merken. Het is erg mistig en daardoor wat killer. Gelukkig worden we snel warm van het lopen.
Overal hingen roze schoenen en stonden bordjes om ons de weg te wijzen.
Natuurlijk is het Drentse landschap prachtig. Door de mist, dauw en de spinnenwebben een fotomoment waard.
Nog snel een tweede foto en daarna weer verder lopen…
Op een later moment klaarde het iets op. Het spookachtige / magische gaat van de foto’s af en er blijft prachtige natuur over.
Heel in de verte zie je de roze stoet. 6, 10 en 16 kilometer lopers allemaal op weg naar de eindstreep!
Met Runkeeper als vriend hebben we bijgehouden hoe we gelopen hebben.
Vorig jaar een roze gerbera, nu een prachtige roos als dank je wel.
Symbolisch voor Pink Ribbon, Pink Walk maar vooral voor een heel bijzondere vriendschap. Gedragen aan de linkerpols zodat deze het dichtst bij mijn hart zit.
Volgend jaar zijn we er weer bij! Tot 2 oktober 2016!