Over anderhalve week is het zover. Onze oudste meid wordt alweer zes jaar. Dat is absoluut leuk, maar brengt ook weer het nodige te doen met zich mee.
Natuurlijk gaat onze dame haar verjaardag in de klas vieren. Nou is ze in de vakantie jarig, dus hoe logisch zou het zijn om dit op vrijdag 26 april te doen. Alleen besloot er iemand een activiteit “Koningsspelen” op te zetten. Oké, onze eigen prinses doet een stapje achteruit en we zullen het dan ook volgende week donderdag vieren.
Uiteraard is de wens een gezonde traktatie.
Het moge duidelijk zijn, dit is duidelijk niet de wens van de jarige. Die wil chocolade!
En laten we eerlijk zijn, wie eet er het liefst alleen maar gezond op een verjaardag? Niemand toch? Iets ongezonds hoort er juist bij! Trouwens als de klas uit 25 kinderen bestaat, zou dit maar 25 keer per jaar een ongezonde snack betekenen. In mijn ogen te verwaarlozen.
Ja, laat het maar aan een gefrustreerde, op dieet zijnde, mama over om die chocolade goed te praten.
Inmiddels weten we dus de dag en de traktatie. De volgende stap is een speciale verpakking voor de traktatie. Want zomaar wat uitdelen, dat kan natuurlijk echt niet. Er moet door andere kindjes geraden worden wat er getrakteerd wordt. Daarbij zal ze toegezongen worden, mag ze een cadeautje kiezen en letterlijk uit het raam mogen schreeuwen dat ze jarig is, dus… zomaar een doosje smarties of chocoladereep is not done.
Grofweg betekent dat dochterlief een keuze maakt over welke verpakking ze mooi vindt en dat mama dat uiteindelijk mag gaan maken. Dit keer had mama al een beetje lopen grasduinen in een boek en dit (stom genoeg) laten slingeren. Toeval wil dat het door dochter gekozene ook mijn eigen favoriet is. Oké, ik deel nog steeds mee in de pre-verjaardagsfeestvreugde.
Maar vervolgens wordt er iets geroepen over de juffen en de meesters. Over mandarijnen en leuke, tuimelende, clowntjes. Over nog meer geknutsel en, uiteraard, een speciale traktatie.
Ja, dat boek is even een leermoment voor deze mama geweest. Mezelf kennende ongetwijfeld ook niet het laatste. Maar ik heb de oplossing hoor.
Ik denk dat die juffen en meesters heel stiekem net zo blij zullen zijn met iets van chocolade als de kinderen in de klas. En dat dat geklets over gezonde traktaties vooral te maken heeft met verantwoord gedrag aanleren.
Dus, lieve meesters en juffen, wij trekken één lijn dit jaar. Ook jullie gaan vol mee in de wens van de jarige dat ze chocolade wil trakteren. En heel eerlijk? Ik geloof er niets van dat jullie liever een mandarijn, een snacktomaatje of een plakje komkommer willen. En wie zegt van wel, moet zich afvragen of dat leugentje wel onder de categorie verantwoord gedrag valt. 😉
Op naar een geweldige verjaardag!!
Shirley's Wereld 
